در نگاهت؛ لیلیِ خود پیدا نکردم… با خجالت؛ از چشمِ تو، گلایه کردم از خود چه بیخود می کند! نگاهِ تو… هی می بَرد؛ صبرِ مـــرا… مجنونتـــم! ای همنشین… لیلیِ من؛ یک دم ببین، حالِ مــرا از دریا نترسانم؛ که من در قلبِ تو، جان می دهم… دریا بشی… زیبای من؛ غرقِ نگاهت می شوم… هـــی… مغرور نشو؛ جانانِ من… حالا که دل در دستِ توست من که به تو رو میزنم؛ تنها به شوقِ دیدنِ تو… دیـوانه! مرا، به دستِ کی سپردی؟ دیــوانه! رفتی؛ مرا با خود نبــردی… دیـــوانه! مرا، به دستِ کی سپردی؟ دیــــوانه! رفتی؛ مرا با خود نبــــردی… این عشق شد؛ زنــدانِ مــن این درد شد؛ درمـــانِ مــن رؤیای تو؛ پایـــان ندارد… قلبم، بلند پــــرواز شد… از چشمِ تو؛ آغـــــاز شد ترسی از این طوفان، نـــدارد از دریا نترسانم؛ که من در قلبِ تو، جان می دهم… دریا بشی… زیبای من؛ غرقِ نگاهت می شوم… هـــی… مغرور نشو؛ جانانِ من… حالا که دل در دستِ توست من که به تو رو میزنم؛ تنها به شوقِ دیدنِ تو… دیـوانه! مرا، به دستِ کی سپردی؟ دیــوانه! رفتی؛ مرا با خود نبـردی… دیـــوانه! مرا، به دستِ کی سپردی؟ دیــــوانه! رفتی؛ مرا با خود نبـــردی…
